tema 2
Aparatos dixestivo e respiratorio
Neste tema traballaremos os aspectos relacionados cos aparatos dixestivo e respiratorio
o aparato dixestivo
partes do aparato dixestivo
GLÁNDULAS DIXESTIVAS
O TUBO DIXESTIVO
ÓRGANOS:
-Boca: Orificio de entrada do tubo dixestivo. Ten tres partes:
-Dentes
-Lingua
-Glándulas salivares
-Dentes: Están nuns ocos das encías chamados avéolos neles podense distinguir as seguintes partes
-Coroa: Parte superior e visible do dente.
-Raíz: Parte encaixada na mandíbula.
-Esmalte: Substancia dura e blanquecida que recobre o dente
-Dentina: Substancia parecida ao oso na parte interior do dente.
-Polpa: tecido brando do interior do dente
-Cemento: Substancia que cobre a raíz e a une á mandíbula
O TUBO DIXESTIVO
ÓRGANOS:
-Boca: Orificio de entrada do tubo dixestivo. Ten tres partes:
-Dentes
-Lingua
-Glándulas salivares
-Dentes: Están nuns ocos das encías chamados avéolos neles podense distinguir as seguintes partes
-Coroa: Parte superior e visible do dente.
-Raíz: Parte encaixada na mandíbula.
-Esmalte: Substancia dura e blanquecida que recobre o dente
-Dentina: Substancia parecida ao oso na parte interior do dente.
-Polpa: tecido brando do interior do dente
-Cemento: Substancia que cobre a raíz e a une á mandíbula
-O esófago: Tubo que une a boca co estómago
-O estómago: Órgano en forma de saco no que se almacenan, mesturan e dixeren parcialmente os alimentos.
-O intestino delgado: é un tubo duns 5 metros de largo que está enrolado.
Dividese en:
-Duodeno: 1º tramo duns 25 cm. Nel desenbocan os conductos do fígado e o pancreas.
-Xexuno: Órgano en forma de saco no que se almacenan mesturan e dixeren parcialmente os alimentos.
-Íleo: Parte final que se comunica co intestino groso.
-Intestino groso: Tubo mais corto de 1,5 metros de lonxitude e 10 cm de grosor. Divídese en:
-Cego: Ten forma de saco, nel está o apéndice vermiforme
-Colon: Parte máis longa do intestino groso
-Recto: Último tramo, remata no ano
-Ano: Saida do tubo dixestivo, por el expúlsanse os residuos da dixestión.
-O estómago: Órgano en forma de saco no que se almacenan, mesturan e dixeren parcialmente os alimentos.
-O intestino delgado: é un tubo duns 5 metros de largo que está enrolado.
Dividese en:
-Duodeno: 1º tramo duns 25 cm. Nel desenbocan os conductos do fígado e o pancreas.
-Xexuno: Órgano en forma de saco no que se almacenan mesturan e dixeren parcialmente os alimentos.
-Íleo: Parte final que se comunica co intestino groso.
-Intestino groso: Tubo mais corto de 1,5 metros de lonxitude e 10 cm de grosor. Divídese en:
-Cego: Ten forma de saco, nel está o apéndice vermiforme
-Colon: Parte máis longa do intestino groso
-Recto: Último tramo, remata no ano
-Ano: Saida do tubo dixestivo, por el expúlsanse os residuos da dixestión.
o APARATO DIXESTIVO transforma os alimentos
Ao principio, nos, levamos o alimento á boca e mastigámolo. Xa, neste movemento activamos na boca a mastigación, que é o feito de mover os dentes para que trituren os alimentos e que o alimento se mesture coa saliva. Así creamos o bolo alimenticio que é unha pasta branda é húmida que pode tragarse con facilidade.
Despois desto tragamos o alimento, este acto denominase deglutición. Durante a mesma, a lingua empurra o bolo alimenticio cara a farinxe e esta queda pechada pola epiglote. Debido a isto cancelase a respiración durante o momento de tragar.
Ao chegar ao estómago o alimento almacénase durante unhas horas e mesturase co zume gástrico. Tras esta operación o bolo alimenticio transfórmase no quimo, que sae do estómago en pequenas cantidades a través do píloro.
Ao chegar ao intestino delgado o quimo entra no duodeno onde ocorren a maior parte das transformacións. Aquí o quimo mestúrase coa bile e co suco intestinal. Despois na absorción os nutrientes pasan do tubo dixestivo ao sangue. Aínda que algunhas substancias que non necesitan ser dixeridas, poden absorberse no estómago, a maior parte de nutrientes absórbense no intestino delgado.
Finalmente os restos pasan ao intestino groso cuxa principal función é a de absorber a auga que queda neses restos. Despois o que quedan son as feces que son expulsadas polo ano.
A urina son os restos que non serven que expulsan as células.
Despois desto tragamos o alimento, este acto denominase deglutición. Durante a mesma, a lingua empurra o bolo alimenticio cara a farinxe e esta queda pechada pola epiglote. Debido a isto cancelase a respiración durante o momento de tragar.
Ao chegar ao estómago o alimento almacénase durante unhas horas e mesturase co zume gástrico. Tras esta operación o bolo alimenticio transfórmase no quimo, que sae do estómago en pequenas cantidades a través do píloro.
Ao chegar ao intestino delgado o quimo entra no duodeno onde ocorren a maior parte das transformacións. Aquí o quimo mestúrase coa bile e co suco intestinal. Despois na absorción os nutrientes pasan do tubo dixestivo ao sangue. Aínda que algunhas substancias que non necesitan ser dixeridas, poden absorberse no estómago, a maior parte de nutrientes absórbense no intestino delgado.
Finalmente os restos pasan ao intestino groso cuxa principal función é a de absorber a auga que queda neses restos. Despois o que quedan son as feces que son expulsadas polo ano.
A urina son os restos que non serven que expulsan as células.
as glándulas dixestivas
Pequenas e numerosas, están na parede interna do estómago e do intestino delgado.
-Gástricas
-Intestinais
Fora do tubo dixestivo,verten as súas secreciónns en pequenos conductos que desembocan nel.
-Fígado
-Pancreas
-Salivares
-Producen sucos dixestivos: líquido xeralmente formado por quga e encimas dixestivas.
-Glándulas salivares: Producen saliva que está formadoa por: auga, mucina, amilasa salivar e substancias bactericidas.
-Glánculas gástricas: producen sugo gástrico que xeralmente está formada por: ácido clorhídrico (HCI) e pepsina.
Fígado: Produce bile: almacénase na vesícula biliar. Está formado por: auga e sales biliares.
Páncreas: Segrega suco pancreático.
Encimas dixestivas: Lipasa, amilasa e tripsina.
Glándulas intestinais. Suco intestinal, contén varias encimas que completan a dixestión.
-Gástricas
-Intestinais
Fora do tubo dixestivo,verten as súas secreciónns en pequenos conductos que desembocan nel.
-Fígado
-Pancreas
-Salivares
-Producen sucos dixestivos: líquido xeralmente formado por quga e encimas dixestivas.
-Glándulas salivares: Producen saliva que está formadoa por: auga, mucina, amilasa salivar e substancias bactericidas.
-Glánculas gástricas: producen sugo gástrico que xeralmente está formada por: ácido clorhídrico (HCI) e pepsina.
Fígado: Produce bile: almacénase na vesícula biliar. Está formado por: auga e sales biliares.
Páncreas: Segrega suco pancreático.
Encimas dixestivas: Lipasa, amilasa e tripsina.
Glándulas intestinais. Suco intestinal, contén varias encimas que completan a dixestión.
O APARATO respiratorio
Os seres humanos necesitamos consumir osíxeno. No noso organismo os pulmóns obteñen o osíxeno.
Partes do aparato respiratorio.
-Fosas nasais: vías de entrada e saida do aire.
-Estan recubertas pola pituitaria.
-A súa principal función é limpar, quentar e humedecer o aire.
-Farinxe: Cavidade común aos aparatos dixestivo e respiratorio.
-Larinxe: Contén as cordas bocais
-Traquea: Tubo polo que pasa o aire. Da lugar aos bronquios.
-Bronquios: Dúas ramas da traquea, penetran nos pulmóns e dan lugar aos bronquiolos.
-Bronquiolos tubos nos que se dividen os bronquios, rematan nos sacos aereos.
A súa función e conducir o aire ata os pulmóns.
-As paredes de maior calibre están reforzadas por aneis de cartilaxe. Estes aneis manteñen abertas as vías respiratorias.
-Os aneis teñan un sainte á altura do calo conocida vulgarmente como noz, este sainte destaca máis nos homes que nas mulleres.
-Na larinxe están as cordas vocais, cando o aire choca con elas, estas vibran e emiten sons.
As vías respiratorias limpanse constantemente.
-Ten dous tipos de células.
-Ciliadas: Son alongadas, con prolongacións con peliños chamados cilios que se moven constantemente e despregan o moco por todalas vías respiratorias.
-Secretoras: Son células máis pequenas, sen cilios, que producen o moco que cobre as vías respiratoiras.
A tose e os esbirros expulsa o moco do organismo cando hay algún fallo nos cilios.
Os pulmóns
-O pulmón dereito e maior que o esquerdo e está dividido por dúas canles en tres lóbulos.
O pulmón esquedo ten so dous lóbulos e teñen un coco para o corazón.
-O conxunto de bronquios e as súas ramificacións reciben o nome de árbore bronquial.
-Os sacos aereos son diminutos sacos con paredes delgadas rodeados dungha rede de vasoso sanguineos.
-Temos máis de 300 millóns de aveolos nos pulmons. Cunha superficie duns 100 m cadrados. A través dos aveolos prodúcese o paso de osíxeno á sangue.
A caixa torácica
Os pulmóns están rodeados pola caixa torácica que protexeos e axudalles a inspirar e respirar.
-A caixa torácica está formada pola: Columna vertebral, as costelas, o esternón e o diafragma.
-O diafragma é un músculo plano que ocupa a base da caixa torácica.
-Entre as costelas hai uns músculos responsables de mover a caixa torácica chamados músuclos intecostais.
-Entre os pulmóns e a caixa torácica hai unhas membranas chamadas pleuras, qeu forman unha dobre capa en torno aos pulmóns.
-Pleura interna está en contacto cos pulmóns.
-Pleura externa está en contacto coa caixa toráicca
-Entre as pleuras está o líquido pleural.
-A caixa torácica para bombear o aire ten dous movementos:
-Inspiración
-Movene os músculos intercostais de forma que aumentan o voulme da caixa.
-O diafragma aplánase e aumenta aínda máis o seu volume.
-Entón os pulmóns expándense e entra o aire.
-Expiración
-Os músculos intercostais reláxanse e a caixa torácica disminue o seu volume.
-O diafragma tamen se relaxa e reduce o seu volume.
-Os pulmóns expulsan o aire.
-Canto aire cabe nos pulmóns?
-O volume total é un termo medio de 6 litros pero depende de cada persoa.
-En repouso cada ciclo de inspiración-expiración entra e sae dos nosos pulmóns aproximadamente medio litro de aire. Este volume de aire coñécese como volume basal.
-Se facemos o mesmo ciclo mais forzado colleremos aproximadamente 4.5 l.
Sempre queda algo de aire nos pulmóns, a esto chámaselle volume residual e é dun litro aproximadamente.
O control da respiración
O noso sistema nervioso controla automáticamente a nosa respiración segundo o osíxeno que necesitemos:
Repouso: Respiramos despacio, unhas 16 veces/ minuto. Consumimos entre 5 e 7 litros por minuto.
Ao facer exercicio: 100 veces/minuto entre 80 e 120 litros por minuto.
O intercambio de gases
-O sangue chega ós aveolos con pouco osíxeno e moito dióxido de carbono.
-Os aveolos inercambian os gases.
-O sangue abandona os pulmóns cargados de osíxeno e sen o dióxido de carbono.
¿A onde vai o osíxeno?
-O sangue rico en osíxeno distribúese por todas as células do noso corpo.
-O osíxeno do sangue atravesa os vasos sanguineos e van parar á celula.
-O dióxido de carbono á súa vez abandona a célula ata a sangue.
-As nosas células obteñen nutrientes, especialmente glicosa, mediante a respiración celular que necesita osíxeno para levarse a cabo.
Partes do aparato respiratorio.
-Fosas nasais: vías de entrada e saida do aire.
-Estan recubertas pola pituitaria.
-A súa principal función é limpar, quentar e humedecer o aire.
-Farinxe: Cavidade común aos aparatos dixestivo e respiratorio.
-Larinxe: Contén as cordas bocais
-Traquea: Tubo polo que pasa o aire. Da lugar aos bronquios.
-Bronquios: Dúas ramas da traquea, penetran nos pulmóns e dan lugar aos bronquiolos.
-Bronquiolos tubos nos que se dividen os bronquios, rematan nos sacos aereos.
A súa función e conducir o aire ata os pulmóns.
-As paredes de maior calibre están reforzadas por aneis de cartilaxe. Estes aneis manteñen abertas as vías respiratorias.
-Os aneis teñan un sainte á altura do calo conocida vulgarmente como noz, este sainte destaca máis nos homes que nas mulleres.
-Na larinxe están as cordas vocais, cando o aire choca con elas, estas vibran e emiten sons.
As vías respiratorias limpanse constantemente.
-Ten dous tipos de células.
-Ciliadas: Son alongadas, con prolongacións con peliños chamados cilios que se moven constantemente e despregan o moco por todalas vías respiratorias.
-Secretoras: Son células máis pequenas, sen cilios, que producen o moco que cobre as vías respiratoiras.
A tose e os esbirros expulsa o moco do organismo cando hay algún fallo nos cilios.
Os pulmóns
-O pulmón dereito e maior que o esquerdo e está dividido por dúas canles en tres lóbulos.
O pulmón esquedo ten so dous lóbulos e teñen un coco para o corazón.
-O conxunto de bronquios e as súas ramificacións reciben o nome de árbore bronquial.
-Os sacos aereos son diminutos sacos con paredes delgadas rodeados dungha rede de vasoso sanguineos.
-Temos máis de 300 millóns de aveolos nos pulmons. Cunha superficie duns 100 m cadrados. A través dos aveolos prodúcese o paso de osíxeno á sangue.
A caixa torácica
Os pulmóns están rodeados pola caixa torácica que protexeos e axudalles a inspirar e respirar.
-A caixa torácica está formada pola: Columna vertebral, as costelas, o esternón e o diafragma.
-O diafragma é un músculo plano que ocupa a base da caixa torácica.
-Entre as costelas hai uns músculos responsables de mover a caixa torácica chamados músuclos intecostais.
-Entre os pulmóns e a caixa torácica hai unhas membranas chamadas pleuras, qeu forman unha dobre capa en torno aos pulmóns.
-Pleura interna está en contacto cos pulmóns.
-Pleura externa está en contacto coa caixa toráicca
-Entre as pleuras está o líquido pleural.
-A caixa torácica para bombear o aire ten dous movementos:
-Inspiración
-Movene os músculos intercostais de forma que aumentan o voulme da caixa.
-O diafragma aplánase e aumenta aínda máis o seu volume.
-Entón os pulmóns expándense e entra o aire.
-Expiración
-Os músculos intercostais reláxanse e a caixa torácica disminue o seu volume.
-O diafragma tamen se relaxa e reduce o seu volume.
-Os pulmóns expulsan o aire.
-Canto aire cabe nos pulmóns?
-O volume total é un termo medio de 6 litros pero depende de cada persoa.
-En repouso cada ciclo de inspiración-expiración entra e sae dos nosos pulmóns aproximadamente medio litro de aire. Este volume de aire coñécese como volume basal.
-Se facemos o mesmo ciclo mais forzado colleremos aproximadamente 4.5 l.
Sempre queda algo de aire nos pulmóns, a esto chámaselle volume residual e é dun litro aproximadamente.
O control da respiración
O noso sistema nervioso controla automáticamente a nosa respiración segundo o osíxeno que necesitemos:
Repouso: Respiramos despacio, unhas 16 veces/ minuto. Consumimos entre 5 e 7 litros por minuto.
Ao facer exercicio: 100 veces/minuto entre 80 e 120 litros por minuto.
O intercambio de gases
-O sangue chega ós aveolos con pouco osíxeno e moito dióxido de carbono.
-Os aveolos inercambian os gases.
-O sangue abandona os pulmóns cargados de osíxeno e sen o dióxido de carbono.
¿A onde vai o osíxeno?
-O sangue rico en osíxeno distribúese por todas as células do noso corpo.
-O osíxeno do sangue atravesa os vasos sanguineos e van parar á celula.
-O dióxido de carbono á súa vez abandona a célula ata a sangue.
-As nosas células obteñen nutrientes, especialmente glicosa, mediante a respiración celular que necesita osíxeno para levarse a cabo.