Tema 3
aparatos circulatorio e excretor
Neste tema traballaremos aspectos relacionados cos aparatos circulatorio e excretor
o aparato circulatoiro
É o encargado de facer chegar os nutrientes e o osíxeno a todas as células e de recoller as substancias que estas producen e de recoller as substancias que estas producen e enviarlos aos órgaons encargados da súa eliminación.
-O SISTEMA SANGUÍNEO
-O sangue
É un líquido espeso, viscoso, de cor vermella que circula polos vasos sanguíneos. Está formado por unha parte líquida chamada plasma, na que hai células en suspensióin: os glóbulos vermellos, os glóbulos brancos e as plaquetas.
-Plasma: É un líquido transparente de cor amarela clara no que flotan as células sanguíneas
-Glóbulos vermellos: Células con forma de disco esmagado na parte central, sen núcleo. A súa función é o transporte de osíxeno desde os pulmóns a todos os órganos e tecidos do corpo.
-Glóbulos brancos: Os glóbulos brancos ou leucocitos son células sanguíneas cun tamaño algo maior ao dos glóbulos vermellos cuxa misión é a defensa do organismo fronte ás infeccións.
-Plaquetas
As plaquetas son moito máis pequenas que os erictocitos ou leucocitos e non teñen núcleo. A súa misión é a coagulación da sangue cando se rompe un vaso sanguíneo.
-O SISTEMA SANGUÍNEO
-O sangue
É un líquido espeso, viscoso, de cor vermella que circula polos vasos sanguíneos. Está formado por unha parte líquida chamada plasma, na que hai células en suspensióin: os glóbulos vermellos, os glóbulos brancos e as plaquetas.
-Plasma: É un líquido transparente de cor amarela clara no que flotan as células sanguíneas
-Glóbulos vermellos: Células con forma de disco esmagado na parte central, sen núcleo. A súa función é o transporte de osíxeno desde os pulmóns a todos os órganos e tecidos do corpo.
-Glóbulos brancos: Os glóbulos brancos ou leucocitos son células sanguíneas cun tamaño algo maior ao dos glóbulos vermellos cuxa misión é a defensa do organismo fronte ás infeccións.
-Plaquetas
As plaquetas son moito máis pequenas que os erictocitos ou leucocitos e non teñen núcleo. A súa misión é a coagulación da sangue cando se rompe un vaso sanguíneo.
¿para que serve a sangue?
-Transporte
-do osíxeno
-dos nutrientes
-dos productos de refugallo celular
-das hormonas
-Defensa
-dos microorganismos mediante os glóbulos brancos
-Por medio das plaquetas para evitar a perda de sangue
-Temperatura
-O sangue unifica a tempratura do organismo. Actúa como un líquido refrixerante ao distribuir a calor polo corpo e permitir a súa rápida disipación.
-do osíxeno
-dos nutrientes
-dos productos de refugallo celular
-das hormonas
-Defensa
-dos microorganismos mediante os glóbulos brancos
-Por medio das plaquetas para evitar a perda de sangue
-Temperatura
-O sangue unifica a tempratura do organismo. Actúa como un líquido refrixerante ao distribuir a calor polo corpo e permitir a súa rápida disipación.
o corazón
O corazón é o órgano que bombea o sangue a través do aparato circulatorio. O seu latexo continuo fai posible que o sangue estea permantentemente en movemento.
O corazón é un órgano oco do tamaño aproximado dun puño, formado por un tecido muscular específico chamado miocardio ou tecido muscular cardíaco.
-Catro compartimentos: Dúas aurículas superiores e dous ventrículos inferiores.
-As veas e arterias coronarias abastecen o corazón.
-Válvulas:
-Tricúspide: entre a aurícula dereita e o ventrículo dereito.
-Mitral: entre a aurícula esquerdda e o ventrículo esquredo.
-O lado dereito e o esquerdo do corzón están totalmente separados.
-O sangue no corazón entra polas aurículas e sae polas ventrículas.
-Aurícula dereita: recibe o sangue das veas pulmonares pasan ao ventrículo esuqerdo e sae pola arteria pulmonar.
-Aurícula esquerda: recibe o sangue das veas pulmonares e pasan ao ventrículo esquerdo e sae pola arteria aorta.
Qué é o latexo cardíaco:
-Sistole: Os ventrículos contráense e expulsan o sangue cara ás arterias.
-Diastole: As aurículas reláxanse, as válvulas mitral e tricúspide ábrense e deixan pasar o sangue.
A frecuencia do latexo:
O latexo aumenta cando facemos deporte ou nos asustamos. En repouso e dunhas 70 pulsacións por minuto.
O corazón é un órgano oco do tamaño aproximado dun puño, formado por un tecido muscular específico chamado miocardio ou tecido muscular cardíaco.
-Catro compartimentos: Dúas aurículas superiores e dous ventrículos inferiores.
-As veas e arterias coronarias abastecen o corazón.
-Válvulas:
-Tricúspide: entre a aurícula dereita e o ventrículo dereito.
-Mitral: entre a aurícula esquerdda e o ventrículo esquredo.
-O lado dereito e o esquerdo do corzón están totalmente separados.
-O sangue no corazón entra polas aurículas e sae polas ventrículas.
-Aurícula dereita: recibe o sangue das veas pulmonares pasan ao ventrículo esuqerdo e sae pola arteria pulmonar.
-Aurícula esquerda: recibe o sangue das veas pulmonares e pasan ao ventrículo esquerdo e sae pola arteria aorta.
Qué é o latexo cardíaco:
-Sistole: Os ventrículos contráense e expulsan o sangue cara ás arterias.
-Diastole: As aurículas reláxanse, as válvulas mitral e tricúspide ábrense e deixan pasar o sangue.
A frecuencia do latexo:
O latexo aumenta cando facemos deporte ou nos asustamos. En repouso e dunhas 70 pulsacións por minuto.
vasos sanguíneos
-Arterias: Os vasos que conducen o sangue do corazón aos órgsnos.
-Veas: Os vasos que levan o sangue de volta ao corazón.
-Capilares: Vasos que conectan arterias e veas.
-Como circula o sangue polos vasos?
-Arterias: Velocidade elevada, recive directamente o impulso da contracción dos ventrículos.
-As veas reciven menos presión posto que parte do impulso pérdese nos capilares.
Circuitos circulatorios:
-Circuito menor ou pulmonar: O sangue pasa do corazón aos pulmóns e dos pulmóns ao corazón
-Circuito maior: O sangue sae do corazón, pasa por todo o corpo e volve ao corazón.
Intercambio de substancias na rede capilar.
Segue estes pasos:
1º O sangue chega ao capilar
2º O osíxeno e os nutrientes pasan ás células.
3º As células desprenden dióxido de carbono e substancias de refugallo.
4º O sangue regresa do corazón pobre en osíxeno e con moito dióxido de carbono.
-Veas: Os vasos que levan o sangue de volta ao corazón.
-Capilares: Vasos que conectan arterias e veas.
-Como circula o sangue polos vasos?
-Arterias: Velocidade elevada, recive directamente o impulso da contracción dos ventrículos.
-As veas reciven menos presión posto que parte do impulso pérdese nos capilares.
Circuitos circulatorios:
-Circuito menor ou pulmonar: O sangue pasa do corazón aos pulmóns e dos pulmóns ao corazón
-Circuito maior: O sangue sae do corazón, pasa por todo o corpo e volve ao corazón.
Intercambio de substancias na rede capilar.
Segue estes pasos:
1º O sangue chega ao capilar
2º O osíxeno e os nutrientes pasan ás células.
3º As células desprenden dióxido de carbono e substancias de refugallo.
4º O sangue regresa do corazón pobre en osíxeno e con moito dióxido de carbono.
o sistema linfático
O sistema linfático está formado polos ganglios linfáticos, os vasos linfáticos e un líquido chamado linfa que circula polos vasos linfáticos.
-Cando o sangue sae dos capilares par dar nutrientes e osíxeno ás células parte do plasma volve. O restante constitue o líqueido extracelular que queda bañado ás células.
Os capilares linfáticos absorven este líquido e devólveno á circulación.
Cando ocorre esto a ese líquido chámeselle linfa.
-A linfa e devolta ao sangue por medio de dous grandes vasos principáis: Conducto torácico - vea subacava esquerda. Vaso linfático dereito - vea subcavia dereita.
-Os ganglios ou nódulos linfáticos son corpos de entre 1 e 20 mm que conteñen un alto número de glóbulos brancos.
Están ao longo dos vasos linfáticos. Esto permite que os glóbulos brancos podan destruír os microorganismos que poidan manter a linfa.
-Funcións pirncipais do sistema linfático:
-Recoller e conducir ata os vasos sanguineos o líquido exracelular.
-Defendernos das infeccións
-Cando o sangue sae dos capilares par dar nutrientes e osíxeno ás células parte do plasma volve. O restante constitue o líqueido extracelular que queda bañado ás células.
Os capilares linfáticos absorven este líquido e devólveno á circulación.
Cando ocorre esto a ese líquido chámeselle linfa.
-A linfa e devolta ao sangue por medio de dous grandes vasos principáis: Conducto torácico - vea subacava esquerda. Vaso linfático dereito - vea subcavia dereita.
-Os ganglios ou nódulos linfáticos son corpos de entre 1 e 20 mm que conteñen un alto número de glóbulos brancos.
Están ao longo dos vasos linfáticos. Esto permite que os glóbulos brancos podan destruír os microorganismos que poidan manter a linfa.
-Funcións pirncipais do sistema linfático:
-Recoller e conducir ata os vasos sanguineos o líquido exracelular.
-Defendernos das infeccións
O APARATO excretor ou urinario
Excrección: proceso de eliminación de substancias tóxicas producidas pola actividade celular.
Partes:
Riles: limpan o sangue.
Uréteres: conectan os riles coa vexiga.
Vexiga: Almacena a urina
Uretra: tubo que conduce a urina ao exterior
Partes:
Riles: limpan o sangue.
Uréteres: conectan os riles coa vexiga.
Vexiga: Almacena a urina
Uretra: tubo que conduce a urina ao exterior
os riles
Riles: Órganos de cor vermella escura cunha forma parecida á dun feixón, que miden uns dez centímetros de longo. Están situados a ambos lados da columna vertebral, un pouco por debaixo da cintura.
Zonas diferenciables dun ril:
-Cortiza: zona externa, de cor escura.
-Médula: Cor clara, contén áreas triangulares de cor escura chamadas zonas piramidais.
-Pelve: Cavidade que conecta co uréter.
Zonas diferenciables dun ril:
-Cortiza: zona externa, de cor escura.
-Médula: Cor clara, contén áreas triangulares de cor escura chamadas zonas piramidais.
-Pelve: Cavidade que conecta co uréter.
as nefronas
-As nefronas son as unidades funcionais dos riles. É dicir, cada nefrona é unha unidade independente de produción de urina.
-Unha nefrona é un tubo curvado cun extremo en forma de copa chamado cápsula de Bowman e o outro extremo conectado a un tubo colector no que desenbocan varias nefronas. A nefrona produce unha curva en forma de U, que recive o nome d asa de Henle.
En caada ril hai mais dun millar de nefronas
-Dentro da cápsula de Bowman, hai un denso penacho de capilares, o glomérudo. O sangue sae pola arteríola eferente.
-Unha nefrona é un tubo curvado cun extremo en forma de copa chamado cápsula de Bowman e o outro extremo conectado a un tubo colector no que desenbocan varias nefronas. A nefrona produce unha curva en forma de U, que recive o nome d asa de Henle.
En caada ril hai mais dun millar de nefronas
-Dentro da cápsula de Bowman, hai un denso penacho de capilares, o glomérudo. O sangue sae pola arteríola eferente.
a urina
A filtración:
-O líquido que entra na nefrona chámase filtrado glomerular. O flitrado glomerular contén auga e substancias disoltas. Algunhas son útiles coma a glicosa ou as vitaminas, outras son substancias de refugallo como a urea.
A reabsorción:
-As substancias útiles son reabsorvidas e as substancias de refugallo son conducidas cara os tubos colectores.
A composición da urina é variable
Cada día excretamos medio litro de auga con urina, 30 gramos de urea e 1 gramos de sal. Pero nesta meidida, varían a auga e os gramos de sal.
Os riles regulan as cantidades de auga e sales do noso corpo para que permanezcan constantes.
-O líquido que entra na nefrona chámase filtrado glomerular. O flitrado glomerular contén auga e substancias disoltas. Algunhas son útiles coma a glicosa ou as vitaminas, outras son substancias de refugallo como a urea.
A reabsorción:
-As substancias útiles son reabsorvidas e as substancias de refugallo son conducidas cara os tubos colectores.
A composición da urina é variable
Cada día excretamos medio litro de auga con urina, 30 gramos de urea e 1 gramos de sal. Pero nesta meidida, varían a auga e os gramos de sal.
Os riles regulan as cantidades de auga e sales do noso corpo para que permanezcan constantes.